نشست هم اندیشی فعالان حوزه مهاجرت و پناهندگی برگزار گردید
با حضور عشایری مدیر کل امور اتباع ومهاجرین خارجی استان و مدیران دستگاه های متولی و دفاتر خدمات اقامت و اشتغال اتباع خارجی استان قزوین نشست هم اندیشی فعالان حوزه مهاجرت و پناهندگی برگزار گردید
در این نشست بهمن عشایری مدیر کل امور اتباع و مهاجرین خارجی حوزه معاونت سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری قزوین در نشست هم اندیشی فعالان حوزه مهاجرت و پناهندگی ، مدیران دستگاه های متولی و دفاتر خدمات اقامت و اشتغال اتباع خارجی استان قزوین با تبیین سیاست ها و جهت گیری های دولت و رویکرد آن به پدیده پناهندگی و مهاجرت ، به تاریخچه حضور پناهندگان و مهاجران در کشور اشاره و بیان داشت در بازه زمانی سال ۵۸ تا ۷۰ "سیاست درهای باز " حاکم بود و ایران آوارگان افغانستانی را با کمترین محدودیت پذیرش نموده و حضور کثیر و قابل توجه آنان در شرایطی بود که دولت آمادگی لازم را نداشته، که خود به یک چالش مهم تبدیل شد و در این برهه از هم پاشیدگی ساختارهای بوروکراتیک تصمیم گیری نظام اداری کشور مدیران جوان و فاقد تجربه مدیریتی و سیاستگذاری، در گیر بودن نظام اجرایی با چالش های جامعه پسا انقلابی و... از دلایل پذیرش پر تعداد این پناهندگان بود که میتوان مصداقی به زمان حمله شوروی به افغانستان را درسال ۵۸ و هجوم ۶۰۰ هزار نفر آواره به ایران و پاکستان اشاره کرد.
مدیر کل امور اتباع و مهاجرین خارجی دو عامل تسهیلکننده پذیرش این خیل پناهندگان را وجه ایدئولوژیک قالب حکومت انقلابی و شرایط و فضای سیاسی و انقلابی مسلط بر کشور و حس برادری و دیگر خواهی دانسته که با آغاز جنگ تحمیلی نیاز به نیروی انسانی و ورود این افراد به بازار کار ایران یک وجهی پراکماتیک به این سیاست داد.
عشایری با تحلیل آثار و پیامدهای سیاست مذکور و مشکلات و چالشهای حاصل از آن برای کشور، سیاست دولت را در دهه ۱۳۷۰ سیاست رسمی بازگشت اتباع افغانستان برشمرده و گفت این سیاست تا سال ۱۳۸۵ تداوم داشت و به دنبال بی نتیجه ماندن آن از گفتمان رسمی نهادهای رسمی کشور کنار گذاشته شد و سیاست ساماندهی از سال ۸۶ با هدف کنترل جنبه های نامطلوب پناهندگان و مهاجران مورد توجه قرار گرفت و وقایعی چون بحران قره باغ و تجمع پناهندگان آذری در مرزهای کشور وقایع سال ۷۳ و هجوم ۲۰۰ هزار نفر از کردها به سمت مرزهای ایران و یا حضور میلیونی معاودین عراقی بر پیامدهای این مهم افزود.
عشایری علل عدم تمایل به بازگشت پناهندگان و مهاجران را جنگ و فقدان امنیت، سهولت در سازش با ساختارهای اجتماعی جامعه ایران و همگونی زیستی لازم و برخورداری از مزایای اولیه زندگی و بعضا وابستگی های ناشی از ازدواج با زنان ایرانی و ادغام تعاملی معرفی و آن را عمل مقاومت اجتماعی دانست.
عشایری مدیر کل امور اتباع و مهاجرین خارجی حوزه معاونت سیاسی استانداری قزوین تاریخ این مهاجرت را صرفا در زمان بعد از انقلاب ندانسته با تشریح فراز و نشیبها این اتفاقات در کشور گفت در دوران خشونتهای مذهبی علیه شیعیان هزاره در افغانستان در دهه ۱۲۸۰ و مهاجرت ۱۶۸ هزار نفر از آنان به کشور که توسط دولت وقت رسماً به عنوان یک گروه قومی به نام خاوری به رسمیت شناخته شده و تابعیت ایرانی به آنان اعطا شد.